MIJN BLOGS IN HET ARCHIEF




KATTENCAFÉ

Volgens de laatste berichten wordt eind september, begin oktober in Amsterdam een kattencafé geopend. Een café waar men onder het genot van een kopje koffie kan genieten van het gezelschap van een groot aantal katten. Met alle respect voor de ongetwijfeld goede bedoelingen van de initiatiefneemster wil ik toelichten wat dit voor de kat kan betekenen.  

Een kattencafé

Het eerste kattencafé is in 1998 ontstaan in Taiwan en van daar uit heeft het fenomeen een vlucht over de wereld genomen. Vanuit Azië, vooral Japan, en de VS werd Europa bereikt. In Londen, Parijs en Berlijn zijn al kattencafés en nu wordt er in Amsterdam dus binnenkort ook een geopend. Een uitkomst voor kattenliefhebbers die zelf geen katten kunnen houden en zo toch vlak bij katten kunnen zijn om van hun gezelschap te genieten.

Hoe is dit voor de kat?

Het gaat om cafés waar meerdere katten in een ruimte leven waar wisselende gasten komen. Katten die uit het asiel komen en geselecteerd zijn op sociaal gedrag. Katten die de omgang met mensen gewend zijn, voldoende positieve ervaringen hebben opgedaan met mensen om door mensen benaderd en aangeraakt te worden. Klinkt daar iets verkeerds aan?

Stress en soortvreemd gedrag

Als je weet dat een kat een control freak is, een dier dat graag controle houdt over zijn omgeving, kun je je waarschijnlijk voorstellen dat dit voor de meeste katten geen veilige situatie zal zijn. Want, niets onvoorspelbaarders dan de in- en uitloop van mensen in een café. Mensen met allemaal hun eigen geurtjes. Dit is een situatie die de kat stress oplevert. Stress kan leiden tot verminderde weerstand, de kat is vatbaarder voor ziektes. Bovendien kan stress leiden tot gedragsproblemen.

In hoeverre wil een kat contact met mensen?

Vanuit de diersoort gezien is een kat een dier dat gezelschap op afstand wil. Contact dat van de kat zelf uit gaat en dat zeker niet bestaat uit het door vreemden geaaid en op schoot genomen worden. De ene kat zal hier makkelijker in zijn dan de andere. Dat heeft behalve met de socialisatie ook met een genetische component te maken. Sommige katten liggen wel bij hun eigenaar op schoot, als het hun uit komt. Anderen liggen niet op schoot, maar wel in de buurt van hun eigenaar. Dit met een mens die ze kennen in een vertrouwde, controleerbare omgeving. Dat is wat anders dan in een café met steeds andere, onbekende mensen.



Van nature is het soortvreemd gedrag voor de kat om door een ander opgetild te worden. Katten tillen elkaar niet op, uitgezonderd moederpoes die haar kittens in veiligheid brengt.

Het welzijn van de kat

Nu zijn er in het kattencafé wel regels voor het welzijn van de kat. Zo mag een slapende kat niet geaaid worden en zou er ook een terugtrek ruimte voor de katten zijn waar de gasten niet kunnen komen. Dat klinkt op zich goed, maar hoe is die terugtrekruimte te bereiken en met hoeveel katten moet hij gedeeld worden. Hoe zit het met de individuele terugtrekplekjes voor katten, met de plekjes op hoogte?



Voor een kat is het, zeker in een ruimte met zoveel wisselende omstandigheden, heel belangrijk om voldoende uitkijkposten te hebben. En als je met meerdere katten in een ruimte leeft, moeten er ook meerdere wegen naar deze hoge plekjes zijn. Het moet niet zo zijn dat Gyzmo Wammes de doorgang belet.

U ziet, ik heb de nodige vraagtekens bij het welzijn van de kat in het kattencafé.

Persoonlijk heb ik meer vertrouwen in het initiatief van een instelling voor ouderen in het zuiden van het land. Hier worden twee asielkatten die op mensen gesocialiseerd zijn in een huiskamer gehouden, die dagelijks door dezelfde groep bewoners bezocht wordt. Met voldoende voorzieningen voor de kat die zijn veiligheid waarborgen. Een katwaardig leven voor een binnenshuis levende kat.